ذهنیت

بالاخره در زندگی هر آدمی،

یک نفر پیدا می‌شود که بی مقدمه امده،

مدتی مانده...

قدمی زده و بعد اما بی هوا غیبش زده و رفته.

آمدن و ماندن و رفتن آدم ها مهم نیست.

اینکه بعد از گذشت چند سال،

چه ذهنیتی از هم دارید مهم است.

اینکه ذهنیت مثبت است یا منفی.

اینکه تو را چطور آدمی شناخته؛ مهم است.

منطقی هستی و می‌شود روی رفاقتت حساب کرد؟!

می‌گوید رفیق خوبی بودی برایش،

یا مهم‌ترین اشتباه زندگی‌اش شدی؟!

اینکه خاطرات خوبی از تو دارد؛

یا نه برعکس.

اینکه نقطه نوری شدی برای زندگیش؛

یا نه درسی شدی برای زندگی؟!

به گمانم ذهنیتی که آدمها از خود برای هم

به یادگار می‌گذارند، از همه چیز بیشتر اهمیت دارد

وگرنه همه آمده اند که یک روز بروند...